μναμοσύρειν

μναμοσύρειν (Α)

(κατά τον Ησύχ.) «τὸ ἐπιτηρεῑν ἢ μεμνῆσθαί τισι».

[ΕΤΥΜΟΛ. < μνᾱμᾱ, δωρ. τ. τού μνήμη + σύρω].